Βασιλικά δράματα

Ένα νόθο τέκνο κρυβόταν στην οικογένεια του Ριχάρδου Γ”, αποκαλύπτουν γενετικές εξετάσεις στα οστά του. Το αναπάντεχο εύρημα θα μπορούσε να έχει «ιστορικές συνέπειες», καθώς αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην κυλά βασιλικό αίμα στις φλέβες της Ελισάβετ B”.

Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Κοντεύαμε να ξεχάσουμε ότι, εκτός από την ανθρωπιστική κρίση και τον ιό του ΕΜΠΟΛΑ, τα διάφορα ενεργά πολεμικά μέτωπα και τους σχεδόν παντού ανεπιθύμητους πρόσφυγες που, εγκαταλείποντας την πάτρια κόλαση, κάθε τόσο σκυλοπνίγονται και στις δικές μας θάλασσες, καθώς και άλλα παρόμοια ανθρώπινα δεινά, σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν και οι βασιλικές δυναστείες. Ενίοτε με τα δικά τους δράματα. Οι περισσότερες εξ αυτών έχουν, ως γνωστόν, βαθιές ρίζες στην ιστορία. Και φυσικά η προσφορά προς τους ευπειθείς υπηκόους τους είναι ανεκτίμητη.

Επί τη ευκαιρία να σημειώσουμε ότι είχαμε κι εμείς κάποτε τη δική μας πολυπράγμονα δυναστεία (βασιλιάδες, πρίγκιπες, πολύφερνες -απ’ το υστέρημα των εξαθλιωμένων, από κατοχές και πολέμους, Ελλήνων- πριγκίπισσες, βασιλομήτορες, διάδοχοι, στρατηλάτες κ.λπ.), η οποία σεβόταν τόσο πολύ τον λαό (σύνθημά τους: «ισχύς μου η αγάπη του λαού») της και το ούτως ή άλλως αναιμικό και εύθραυστο Σύνταγμα ώστε διεκήρυσσε κομπάζοντας ότι μπορεί να διορίζει (διόριζε άλλωστε) πρωθυπουργό ακόμα και τον ταπεινό κηπουρό της. Αφού, λοιπόν, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, συνέδεσε το όνομά της με τις μεγαλύτερες εθνικές περιπέτειες και συμφορές, μπήκε, ευτυχώς, με το -μόνο αδιάβλητο- δημοψήφισμα του 1974 στο χρονοντούλαπο, για να δανειστούμε μία, ξεχασμένη πια, παλαιοΠΑΣΟΚική έκφραση – σλόγκαν, της ιστορίας. Ή, αν προτιμάτε, στον μεγάλο σκουπιδοτενεκέ της.

Στο σύντομο αυτό σημείωμα πρόκειται να μας απασχολήσει η –ίσως ενοξοτέρα όλων- βρετανική δυναστεία, με αφορμή το πόρισμα της επιστημονικής έρευνας που είδε μόλις πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Την ιστορική δυναστεία που επιβιώνει ως τις μέρες μας, έστω στο συμβολικό επίπεδο, δεδομένου ότι, τους τελευταίους αιώνες, δεν έχει πια κανένα ουσιαστικό θεσμικό ρόλο. Φανερώνει την ύπαρξή της απλώς μέσα από τις επίσημες, διακριτικές και ιδιαίτερης ενδυματολογικής αισθητικής εμφανίσεις της ήδη γηραιάς βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, ή μέσα από κάποια –μικρά ή μεγαλύτερα- σκάνδαλα μελών της βασιλικής οικογένειας.

Ωστόσο, αυτό που ανέδειξε η προαναφερόμενη επιστημονική έρευνα είναι πολύ σοβαρό και ανησυχητικό, αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτει εν αμφιβόλω το γεγονός να ρέει στις φλέβες της μεγαλειοτάτης (νυν βασίλισσας Ελισάβετ Β΄) γαλάζιου (αλλιώς τι βασίλισσα θα μπορούσε να είναι;) χρώματος αίμα. Ξεπερνάει κάθε φαντασία. Θα λέγαμε, χωρίς να κινδυνεύουμε να πέσουμε στην παγίδα της υπερβολής, ότι ισοδυναμεί με δράμα που μόνο ένας σύγχρονος (αφού ο παλιός, για λόγους αντικειμενικούς και ανυπέρβλητους, κωλύεται) Σαίξπηρ θα μπορούσε να το αποδώσει στις πραγματικές του διαστάσεις, έτσι ώστε να το συναισθανθούν και να το κατανοήσουν και οι λοιποί κοινοί θνητοί. Ένα δράμα που, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όποια δικά τους μικροβάσανα που, σύμφωνα με τον Σκιαθίτη, τελειωμό δεν έχουν («Σα να” χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου»).

Κατόπιν τούτου, η μόνη ελπίδα –πεθαίνει τελευταία, δεν λένε;- και παρηγοριά που απομένει είναι να έσφαλαν (άλλωστε η επιστήμη που σέβεται τον εαυτό της δεν εκδίδει θέσφατα) οι επιστήμονες, εν προκειμένω, οπότε το πόρισμά τους, μετά από νεότερη και πιο αξιόπιστη έρευνα, μπορεί να αναθεωρηθεί εκ βάθρων. Έχουν ιερό χρέος, όχι μόνο απέναντι στην ιστορική και σεβαστή βασιλική δυναστεία, αλλά και απέναντι στο δικό τους κύρος, να το πράξουν. Το επιτάσσουν η αλήθεια και η ιστορία.

Σε διαφορετική περίπτωση, ανατρέπεται η φυσική τάξη (μαζί και η μακραίων ιστορία) όχι μόνο της συγκεκριμένης δυναστείας, αλλά του σύμπαντος κόσμου. Θα είναι δε ανυπολόγιστη η ζημία που θα προκληθεί αν αφεθεί να συμβεί κάτι τέτοιο, προτού η επιστήμη εξαντλήσει τα ακρότατα όρια της επίμονης και επίπονης ερευνητικής της προσπάθειας.

ΝΙΚΟΣ ΕΠ. ΦΑΛΑΓΚΑΡΑΣ (nicfalag@yahoo.gr)

Βασιλικά δράματα