Η γνωριμία με την «άλλη Ελλάδα», που αποτελεί την εναλλακτική πρόταση στο μοντέλο «καλοκαίρι-ήλιος-θάλασσα» και η επιθυμία του δυνητικού επισκέπτη-ταξιδευτή-τουρίστα να βιώσει ό,τι έχει σχέση μ’αυτή, είναι ένας δείκτης των «τουριστικών ανησυχιών» και εν τέλει του επιπέδου του.
Έχω την πεποίθηση ότι το τουριστικό μας προϊόν είναι ελκυστικό και δεν θα προδώσει τις προσδοκίες του επισκέπτη . Είναι ένα προϊόν που έχει να κάνει με τον:
- - οικολογικό
- - σπηλαιολογικό
- - ιαματικό
- - αρχαιολογικό
- - μοναστηριακό
- - χιονοδρομικό-ορεινό
- - μηχανοκίνητο τουρισμό
- - αγροτουρισμό
- - τουρισμό πόλης
και μπορεί να ικανοποιήσει τις οποιεσδήποτε αναζητήσεις και να απορροφήσει την καθημερινότητα του οποιουδήποτε εκδρομικού πακέτου τριών (3), τεσσάρων (4) ή πέντε (5) ημερών.
Η ικανοποιητική ξενοδοχειακή υποδομή όλων των αστεριών ( περίπου1400 δωμάτια, 2500 κλίνες), με γεωγραφική διασπορά και με τιμές για όλες τις δυνατότητες, είναι επαρκής να εξυπηρετήσει και συνεδριακές ανάγκες.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη υπέροχη τοπική γαστρονομία και το φιλόξενο χαρακτήρα μας, αποτελούν ένα «ενιαίον όλον», το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει κριτήριο τουριστικής επιλογής.
Καταβάλλεται τα τελευταία χρόνια (και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αυτό), εκ μέρους της Πολιτείας , εν ονόματι της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, προσπάθεια για την ανάδειξη, προβολή, προώθηση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, για τη γνωριμία με την άλλη Ελλάδα, όπως προαναφέρθηκε.
Όντως, ο εναλλακτικός τουρισμός παρουσιάζει μία εξελισσόμενη-αναπτυσσόμενη προοπτική-πορεία σε επίπεδο χώρας, με το μεγαλύτερο μερίδιο να καλύπτεται από τον εσωτερικό τουρισμό και το υπόλοιπο από συνειδητοποιημένους επισκέπτες-ταξιδευτές του εξωτερικού.
Αυτό το μοντέλο τουρισμού διαθέτει η περιοχή μας και αυτό καλείται να στηρίξει, αναδείξει, προβάλει, προωθήσει και τελικά να «πουλήσει».
Για την περιοχή μας προσπάθειες δέκα πέντε (15) και πλέον ετών εκ μέρους της Διοίκησης ( Νομαρχία, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, Περιφερειακή Ενότητα), χαρακτηριζόμενες τουλάχιστον φιλότιμες, τόσο, και κυρίως αυτό, στην προβολή και διαφήμιση του τουριστικού μας προϊόντος, όσο και στις Δημόσιες υποδομές, κατόρθωσαν, αφενός να δημιουργήσουν ένα «ορατό και αναγνωρίσιμο» προϊόν και αφ’ ετέρου να διεγείρουν το ενδιαφέρον των δυνητικών επενδυτών στον τουρισμό.
Έτσι είδαμε να διαμορφώνονται στην περιοχή μας σαφείς τουριστικοί θύλακες και να εμφανίζονται εκεί δραστηριότητες και ιδιωτικές επενδύσεις (ξενοδοχειακές μονάδες, υπαίθριες δραστηριότητες κλπ)
Είδαμε ακόμη βαθμιαία να αποτελεί η τουριστική ενασχόληση παράλληλη δραστηριότητα για πολλούς και κύρια για κάποιους.
Οι πληροφορίες που ερχόταν από τους διάφορους πόλους τουριστικής έλξης του νομού μας άρχισαν να γίνονται ενθαρρυντικές ως προς την επισκεψιμότητα και ο κύκλος εργασιών των επαγγελματιών του τουρισμού, να αυξάνεται. Έτσι, στο γράφημα «επισκεψιμότητα-χρόνος» η κλίση ήταν μικρή μεν, αύξουσα δε.
Είδαμε εν τέλει κάτι να κινείται στον τουρισμό στις Σέρρες και να γίνεται πλέον συνείδηση ότι ο τουρισμός μπορεί και αυτός να αποτελέσει υπολογίσιμο οικονομικό μέγεθος για την περιοχή μας .
Ο χρόνος και η εμπειρία έδειξαν ότι ο εσωτερικός τουρισμός πρέπει να είναι η κυρίαρχη επιδίωξη όλων των προσπαθειών, τόσο της Διοίκησης ( ΟΤΑ, Περιφερειακή Ενότητα κλπ), όσο και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Προσπάθειες πολλών ετών για διείσδυση στις τουριστικές αγορές του εξωτερικού, μέσω των εκθέσεων τουρισμού, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Χώρες, όπως οι Βαλκανικές (Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία) και άλλες (Ρωσία), στις οποίες στόχευσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, επιμένουν στο μοντέλο Summer-Sun- Sea και από αυτή την άποψη κατατάσσονται στη χαμηλού ενδιαφέροντος κατηγορία. Ειδικότερα για τη Σερβία και Ρωσία το αποτέλεσμα είναι ανύπαρκτο-μηδενικό, ενώ για Βουλγαρία, Ρουμανία, πέραν από τον ημερήσιο διερχόμενο τουρισμό μέσω Προμαχώνα ( και κάποια διανυκτέρευση για τους διερχόμενους Ρουμάνους, όπως και κάποιες αμφίδρομες επισκέψεις μέσω διασυνοριακών προγραμμάτων), δεν μπορούμε να ελπίζουμε, τουλάχιστον προς το παρόν, σε κάτι περισσότερο. Οι τουριστικές ανησυχίες-αναζητήσεις των Βαλκανικών λαών, εξ αιτίας και του οικονομικού-βιοτικού επιπέδου τους περιορίζονται μόνο στις καλοκαιρινές θαλάσσιες διακοπές. Θα ήταν πολυτέλεια γι’ αυτούς και πέραν πάσης προσδοκίας για εμάς, να αποτελέσει η περιοχή μας τελικό προορισμό για να ικανοποιήσει αίφνης οικολογικές, περιβαλλοντικές ή άλλης φύσεως αναζητήσεις αυτών, πράγμα όμως ρεαλιστικά αναμενόμενο από προηγμένες υψηλού οικονομικού και βιοτικού επιπέδου κοινωνίες-χώρες. Στόχος μας ήταν και θα πρέπει να εξακολουθήσει να είναι η προσέλκυση ημερήσιων εκδρομών των group αυτών των χωρών που κατακλύζουν τους θερινούς μήνες το Στρυμονικό Κόλπο.
Απαιτείται ως εκ τούτου επαναπροσδιορισμός της στόχευσης των αγορών εξωτερικού, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον σε θεματικές εκθέσεις τουρισμού, όπως πχ η έκθεση του Λέστερ της Αγγλίας ( στην οποία ορθώς συμμετέχει η ΠΕ Σερρών), εκθέσεις που έχουν να κάνουν με το μηχανοκίνητο αθλητισμό κλπ και πάντοτε εννοείται συνεκτιμώντας τη σχέση : κόστος/όφελος.
Αυτονόητη είναι η παρουσία μας σε εκθέσεις εσωτερικού, κυρίως της Αθήνας και λιγότερο της Θες/νίκης.
Επειδή το όποιο τουριστικό ρεύμα προς την περιοχή μας είναι «εσωτερικό ρεύμα», οι συνέπειες της κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, έγιναν σαφέστατα αισθητές και στον τόπο μας.
Από τη άλλη, οι αλλαγές στο Διοικητικό χάρτη της χώρας, σε συνδυασμό με την οικονομική καχεξία, δημιούργησαν δυσκαμψίες και οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις από κύτταρα σχεδιασμού, αυτενέργειας, αυτοτέλειας στη διαχείριση της τουριστικής ανάπτυξης ( βλέπε τουριστική προβολή κλπ), έγιναν εντολοδέκτες του συντεταγμένου φυσικά και διοικούμενου από κορυφαία θεσμικά διοικητικά όργανα, κέντρου της Περιφέρειας. Ακόμη και έτσι όμως η Διοίκηση (Περιφερειακή Ενότητα) πρέπει και οφείλει να είναι αρωγός και επίσημος συνομιλητής της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, πρωτογενής δέκτης των προβλημάτων και προβληματισμών της τελευταίας και ταυτόχρονα μεταφορέας, υποστηρικτής και διεκδικητής αυτών στο μητροπολιτικό κέντρο λήψης των αποφάσεων, δηλ τη Θες/νίκη. Θα πρέπει όμως η ιδιωτική πρωτοβουλία να γνωρίζει ότι ο ρόλος της Διοίκησης έχει σαφή όρια και δεν θα την υποκαταστήσει στο «επιχειρείν» ( δεν είναι ούτε manager,ούτε σύμβουλος επιχειρήσεων) , που είναι αποκλειστική ευθύνη του επιχειρηματία. Αυτό σημαίνει ότι η βιωσιμότητα της επιχείρησης είναι ένα σύνθετο ζήτημα, συναρτώμενο με πλήθος παραγόντων ( φιλικό τραπεζικό περιβάλλον, επιχειρηματική ευφυϊα, επιχειρηματικό ρίσκο, καινοτομία, marketing, χρηστή διοίκηση, ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας κλπ).
Ως επίλογος θα μπορούσε να καταγραφεί η σκέψη ότι εμείς οι Σερραίοι πρώτοι πρέπει να γνωρίσουμε τον τόπο μας, να πιστέψουμε στις τουριστικές δυνατότητές του, να αποκτήσουμε τουριστική συνείδηση και παιδεία, να γίνουμε πολλαπλασιαστές της τουριστικής πληροφορίας, να αισιοδοξούμε και οι καλές μέρες….θα ξανάρθουν.
Χρήστος Σύρπας
Σερραίος πολίτης
Χρήστος Σύρπας: Λίγα σχόλια για τον τουρισμό στις Σέρρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου