Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗ*
Ο κ. υπουργός παρουσιάζει ένα νόμο ο οποίος μειώνει πράγματι τις τιμές των φαρμάκων και μάλιστα αναδρομικά. Στο τέλος όμως αναφέρει: «Οι διατάξεις εφαρμόζονται για τα φάρμακα που έχασαν την προστασία τους, από 1.1.2012 και μετέπειτα»! Πόσα έχασαν την προστασία (πατέντα, δηλαδή αποκλειστική παρασκευή και διάθεση) το 2012 και το 2013; Μόνο 16 φαρμακευτικές ουσίες,10 το 2012 και 6 το 2013. Εκτός από παγίδα μυρίζει δηλαδή και εξαπάτηση των ελλήνων πολιτών.
Υπάρχει και κάτι ακόμα στο τέλος των διατάξεων Γεωργιάδη. «Για τα υπόλοιπα φάρμακα (σ.σ. δηλαδή αυτά που δεν έχουν χάσει την πατέντα) εφαρμόζονται οριζόντιες μειώσεις τιμών, όπως θα οριστεί σε Υπουργική Απόφαση η οποία θα πρέπει να δημοσιευθεί εντός 15 ημερών από την δημοσίευση του παρόντος νόμου». Δηλαδή μένει στην διακριτική ευχέρεια του υπουργού και του εκάστοτε υπουργού να ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ τις τιμές.
Είναι κρίμα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει στην πολιτική και επικοινωνιακή παγίδα που έστησε ο Άδωνις Γεωργιάδης, (και γενικώς η κυβέρνηση) για την φαρμακευτική δαπάνη.
Ο υπουργός ισχυρίζεται ότι με τον νόμο που θα φέρει, (έφερε) θα μειώσει το κόστος των φαρμάκων. Κάνει ακριβώς το αντίθετο !!!
Υπάρχει ήδη νόμος του Μαρτίου του 2011, ο οποίος ορίζει την μείωση της τιμής των φαρμάκων κατά 50%. Ο νόμος αυτός δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ο κ. Γεωργιάδης δεν θέλει να τον εφαρμόσει. Το γιατί θα το δούμε αμέσως μετά.
Έρχεται με ένα νόμο ο οποίος μειώνει τις τιμές όλων των φαρμακευτικών ουσιών:
-και αυτών που έχουν μονοπωλιακή διάθεση (βρίσκονται στο καθεστώς της πατέντας, σε περίοδο δηλαδή που η εταιρία που ανακάλυψε το φάρμακο το διαθέτει αποκλειστικά) κατά 50% της τελευταίας τιμής. Προσθέτει μάλιστα ότι συνεχώς πρέπει οι τιμές να αναθεωρούνται προς τα κάτω.
-και αυτών που παρασκευάζονται από όποια εταιρία το επιθυμεί, αφού πέρασε η περίοδος της προστασίας κατά 65%.
Αναφέρεται στο σχέδιο νόμου επίσης ότι «οι κανόνες τιμολόγησης που ορίζει ο νόμος ισχύουν αναδρομικά».
Αν ο νόμος του κ. Γεωργιάδη τελείωνε εδώ, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλο Κόμμα θα έπρεπε να τον ψηφίσει. Ο διάολος όμως βρίσκεται στις δύο τελευταίες φράσεις τις οποίες αναφέραμε πιο πάνω.
Α. Ότι η μείωση της τιμής των φαρμάκων που δεν έχουν πατέντα ισχύει μόνο γι αυτά που έχασαν την προστασία μετά την 1.1.2012. !!!
Β. Ότι για τα ήδη κυκλοφορούντα γεννόσημα (δηλαδή χωρίς πατέντα) θα γίνει μείωση όπως θα ορίσει (και θα ορίζει στο μέλλον) ο υπουργός.
Υπάρχει και κάτι ακόμα σημαντικό. Με τον νόμο αυτό ο κ. Γεωργιάδης δεν επιδιώκει να μειώσει το κόστος φαρμάκων για το κράτος. Σ αυτό το κόστος έχει μπει πλαφόν (εως 2,3 διs. ευρώ κάθε χρόνο) βάσει των μνημονιακών συμφωνιών. Το θέμα είναι να μείνουν ψηλά οι τιμές, ώστε οι εταιρίες να συνεχίζουν να κερδίζουν από την διαφορά που επιβαρύνει τον κάθε πολίτη. Από το παραπάνω που θα πληρώνει σε σχέση με την τιμή που πληρώνει ο ΕΟΠΠΥ ή κάθε ασφαλιστικό Ταμείο.
Με τον τρόπο αυτό θα παραμείνει ψηλά συνολικά η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα, κάτι βεβαίως που βλάπτει τα νοικοκυριά και συνολικά την οικονομία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να απαιτήσει στην Βουλή την τροποποίηση των τελευταίων διατάξεων που αυτο-αναιρούν τον νόμο Γεωργιάδη, επιστρέφοντας του την παγίδα.
Η ΠΑΓΙΔΑ
Για να γίνει απολύτως κατανοητό τι ακριβώς κάνει ο υπουργός Υγείας, πρέπει να αποσαφηνιστούν (δυστυχώς και σε βουλευτές) ορισμένα βασικά θέματα.
Πρώτον, τα γεννόσημα ή αντίγραφα δεν είναι φάρμακα μαϊμού, δευτέρας διαλογής. Όταν χαθεί η πατέντα τότε πάμπολλες εταιρίες παρασκευάζουν το ίδιο ακριβώς φάρμακο, το οποίο λέγεται «αντίγραφο». Συνέπεια αυτού είναι η μείωση της τιμής του. Ακόμα και η εταιρία που πρώτη το βρήκε, μειώνει την τιμή για να μην χάσει μερίδιο αγοράς. Μόνο στην Ελλάδα επί δεκαετίες αυτό δεν συνέβαινε με διάφορα κόλπα κράτους και εταιριών. Η ορολογία (αντίγραφο, γεννόσημο) μπερδεύει, αν και το θέμα είναι καθαρά εμπορικό και όχι επιστημονικό.
Δεύτερον, σκοπίμως φαρμακοεταιρίες και κάποιοι γιατροί ανακατεύουν ένα καθαρά εμπορικό θέμα(πατέντα, προστασία, μονοπωλιακό δικαίωμα διάθεσης) με τον τόπο και τρόπο παρασκευής (made in). Ο τόπος παρασκευής για την πλειοψηφία των φαρμακευτικών προϊόντων (και των δραστικών ουσιών), πρωτοτύπων και αντιγράφων (με ή χωρίς πατέντα δηλαδή) είναι πλέον η Κίνα και η Ινδία. Τα εκεί εργοστάσια ελέγχονται από τους οργανισμούς Ευρώπης και Αμερικής (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) ώστε να έχουν το δικαίωμα εισαγωγής των παρασκευασμάτων σε Ευρώπη και Αμερική. Οι πολυεθνικές έχουν πλέον τα καινούργια εργοστάσια τους -όπως και για άλλα προϊόντα- στις χώρεςχαμηλού κόστους και χαμηλής φορολόγησης. Κάθε Εθνικός Οργανισμός (ΕΟΦ στην Ελλάδα) ελέγχει (βιοισοδυναμία) στην συνέχεια τα φάρμακα για να δώσει άδεια κυκλοφορίας. Η προπαγάνδα όσων θέλουν να συνεχιστεί το πάρτι των υψηλών τιμών υποστηρίζει λαϊκίστικα ότι π.χ. στην Ινδία παρασκευάζονται μαϊμού φάρμακα, και π.χ. στην Ελβετία τα «καλά-γνήσια». Τα πάντα είναι θέμα ελέγχου.
Τρίτον, στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια έγινε ένα τρελό πάρτι και ράλι, αύξησης των τιμών των φαρμάκων. Το 1988 η συνολική δαπάνη (στοιχεία ΕΟΦ) ήταν 200 δις δραχμές για να ξεπεράσει γρήγορα (αρχές 90) το ΕΝΑ τρις δραχμές ενώ στο 2008 φτάσαμε στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ! Χωρίς η χώρα να περάσει από λοιμό ή πόλεμο. Η φαρμακευτική δαπάνη ξεπέρασε την δαπάνη σε κάθε άλλη χώρα γι αυτό και η Ελλάδα έγινε χώρα αναφοράς τιμών για όλες τις πολυεθνικές.
Ο σημερινός πρόεδρος της Ένωσης ελλήνων φαρμακοβιομηχάνων (κ. Φρουζής) όταν ανέλαβε το 2012 μίλησε για «πάρτι στο οποίο προσκλήθηκαν και πήγαν αλλά πρέπει να ρωτηθούν αυτοί που το οργάνωσαν γιατί το έκαναν».
Τα αποτελέσματα του πάρτι ήταν δύο:
- Καταστράφηκε (χρεοκόπησε) το ασφαλιστικό σύστημα υγείας, σε συνδυασμό φυσικά με το αντίστοιχο πάρτι άλλων ιατρικών προμηθειών και της διαχείρισης του ΕΣΥ, το κούρεμα ομολόγων και τις άλλες κλοπές.
- Καταστράφηκε η ελληνική βιομηχανία φαρμάκου! Δεν είχε κανείς το κίνητρο να ρισκάρει την τύχη του στην βιομηχανία όταν το χρήμα ρέει άφθονο, με τιμές συμφωνημένες. Έβγαινευπερκέρδος συσκευάζοντας απλώς π.χ. χάπια σε κουτάκια.
Τέταρτον, σήμερα όσοι φωνάζουν για την περίφημη ελληνική βιομηχανία κρύβουν ότι φτιάχνουν εργοστάσια στην Ρουμανία, στην Πορτογαλία ακόμα και στην Αυστρία, αφήνοντας την Ελλάδα κρανίου τόπο, αφού εδώ βγαίνει χρήμα με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι.
Πέμπτον, όσοι υποστηρίζουν ότι αν εφαρμοστεί μείωση τιμών θα πληγεί η ελληνική βιομηχανία γεννοσήμων φαρμάκων και θα ευνοηθεί κάποια πολυεθνική, δεν έχουν παρά να αξιοποιήσουν την παρουσία τους στη χώρα αυτή και να πουλήσουν φτηνότερα και περισσότερα. Έχουν αυτή την δύναμη, το κάνουν επί 30 χρόνια με τιμές στα ουράνια. Ας το κάνουν με μικρότερο κέρδος κόβοντας τα «μπόνους» και τα δώρα. Άλλωστε ο μεγάλος πελάτης ήταν και θα παραμείνει το κράτος.
Έκτον, αυτό που μας ενδιαφέρει και πρέπει να ενδιαφέρει και την Βουλή, είναι η σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος. Άρα πρέπει να υπάρξουν μειώσεις, πρέπει μάλιστα να δοθεί η δυνατότητα στονΕΟΠYΥ να αγοράζει όσο το δυνατόν φτηνότερα. Είναι ο μεγάλος πελάτης , είναι μονοψώνιο και δεν επιτρέπεται ο κάθε υπουργός να διαπραγματεύεται τις τιμές των φαρμάκων και άλλων ιατρικών προμηθειών.
_____________
*Ο Σπύρος Σουρμελίδης είναι δημοσιογράφος, έχει διατελέσει επι πολλά χρόνια αρχισυντάκτης και διευθυντικό στέλεχος εφημερίδων πανελλήνιας κυκλοφορίας,ενώ παράλληλα έχει αρθρογραφήσει σε γνωστά περιοδικά πολιτικοοικονομικού περιεχομένου
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα ηλεκτρονικά μίντια στις 25-11-13 τρείς μέρες πριν την ψήφιση στη Βουλή
